3.7 cm Flak 18/36/37, ,

3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
3,7 cm Flak 43: De 3,7 cm Flak 43 was een licht luchtafweergeschut dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door nazi-Duitsland werd gebruikt. Het is afgeleid van de 3,7 centimeter (1,5 inch) Flak 18/36/37 serie luchtdoelkanonnen. Het was voorzien van monteringen voor één en twee kanonnen, de laatste werd aangeduid als de 3,7 cm Flak 43 Zwilling en was in dienst van 1944 tot 1945. Naast de versies die door de Kriegsmarine werden gebruikt, diende het als de belangrijkste bewapening van de Ostwind en Möbelwagen en werd voorgesteld voor gebruik in de Flakpanzer Coelian zelfrijdende luchtafweergeschut.
3,7 cm Flak M42: De 3,7 cm Flak M42 was de mariene versie van de 3,7 centimeter (1,5 inch) Flak 36/37 en werd gebruikt door de Kriegsmarine op oppervlakteschepen en als de M42U op Type VII en Type IX U-boten. De 3,7 cm Flak M42U gebruikte verschillende soorten steunen en kwam in de herfst van 1943 in dienst.
3,7 cm Flak 43: De 3,7 cm Flak 43 was een licht luchtafweergeschut dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door nazi-Duitsland werd gebruikt. Het is afgeleid van de 3,7 centimeter (1,5 inch) Flak 18/36/37 serie luchtdoelkanonnen. Het was voorzien van monteringen voor één en twee kanonnen, de laatste werd aangeduid als de 3,7 cm Flak 43 Zwilling en was in dienst van 1944 tot 1945. Naast de versies die door de Kriegsmarine werden gebruikt, diende het als de belangrijkste bewapening van de Ostwind en Möbelwagen en werd voorgesteld voor gebruik in de Flakpanzer Coelian zelfrijdende luchtafweergeschut.
3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
3,7 cm Infanteriegeschütz M.15: De 3,7 cm Infanteriegeschütz M.15 was een Oostenrijks-Hongaars kanon dat ontwikkeld was voor gebruik in de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog. De naam geeft het kaliber in centimeters aan, de rol van het kanon Infanteriegeschütz wat in het Duits infanteriesteunkanon betekent en het model volgens het jaar van introductie. Gevangen Oostenrijkse kanonnen en in Italië geproduceerde exemplaren werden eerst Cannon 37F genoemd en later als 37/10 F. Mod. 1915 in de jaren dertig.
3,7 cm KwK 36: De 3,7 cm KwK 36 L / 45 (3,7 cm Kampfwagenkanone 36 L / 45) was een Duits 3,7 cm kanon dat voornamelijk werd gebruikt als de belangrijkste bewapening van eerdere varianten van de Duitse Sd.Kfz. 141 Panzerkampfwagen III middelgrote tank. Het werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog.
QF pom-pom 1-ponder: De QF 1-ponder , algemeen bekend als de pom-pom vanwege het geluid van zijn ontlading, was een 37 mm Britse autocannon, de eerste in zijn soort ter wereld. Het werd door verschillende landen aanvankelijk gebruikt als infanteriekanon en later als licht luchtafweerkanon.
3,7 cm Pak 36: De Pak 36 is een Duits antitankkanon van 3,7 cm kaliber dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt. Het was het belangrijkste antitankwapen van de Wehrmacht Panzerjäger- eenheden tot 1942. Ontwikkeld door Rheinmetall in 1933, werd het voor het eerst afgegeven aan het Duitse leger in 1936, met 9.120 exemplaren beschikbaar tegen het begin van de oorlog in september 1939 en nog eens 5.339 geproduceerd tijdens de oorlog. Als het overheersende antitankkanonontwerp in de wereld aan het eind van de jaren dertig was er veel vraag naar de Pak 36, met nog eens 6000 exemplaren geproduceerd voor de export en het ontwerp werd door de Sovjet-Unie gekopieerd als het 45 mm antitankkanon M1932 ( 19-K) en door andere landen zoals Japan.
3,7 cm Pak 36: De Pak 36 is een Duits antitankkanon van 3,7 cm kaliber dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt. Het was het belangrijkste antitankwapen van de Wehrmacht Panzerjäger- eenheden tot 1942. Ontwikkeld door Rheinmetall in 1933, werd het voor het eerst afgegeven aan het Duitse leger in 1936, met 9.120 exemplaren beschikbaar tegen het begin van de oorlog in september 1939 en nog eens 5.339 geproduceerd tijdens de oorlog. Als het overheersende antitankkanonontwerp in de wereld aan het eind van de jaren dertig was er veel vraag naar de Pak 36, met nog eens 6000 exemplaren geproduceerd voor de export en het ontwerp werd door de Sovjet-Unie gekopieerd als het 45 mm antitankkanon M1932 ( 19-K) en door andere landen zoals Japan.
3,7 cm TAK 1918: De 3,7 cm Tankabwehrkanone 1918 in starrer Räderlafette of 3,7 cm TAK 1918 , was een antitankkanon gebouwd door Rheinmetall voor het keizerlijke Duitse leger tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog. Dit was 's werelds eerste AT-kanon ooit gebouwd dat speciaal was ontworpen voor de rol van een antitankkanon.
3,7cm KPÚV vz. 34: De 3,7 cm KPÚV vz. 34 was een antitankkanon geproduceerd door de Škoda-fabriek in Tsjecho-Slowakije. Škoda's eigen aanduiding ervoor was A3 . Het is niet bekend of door Duitsland in beslag genomen wapens na de bezetting van Bohemen-Moravië in de Tweede Wereldoorlog dienst hebben gedaan. Slowakije verwierf 113 toen het zich in maart 1939 onafhankelijk verklaarde van Tsjecho-Slowakije.
3,7cm KPÚV vz. 34: De 3,7 cm KPÚV vz. 34 was een antitankkanon geproduceerd door de Škoda-fabriek in Tsjecho-Slowakije. Škoda's eigen aanduiding ervoor was A3 . Het is niet bekend of door Duitsland in beslag genomen wapens na de bezetting van Bohemen-Moravië in de Tweede Wereldoorlog dienst hebben gedaan. Slowakije verwierf 113 toen het zich in maart 1939 onafhankelijk verklaarde van Tsjecho-Slowakije.
QF 3,7-inch berghouwitser: Ordnance, QF 3,7-inch houwitser is een bergkanon, gebruikt door Britse en Commonwealth-legers in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en tussen de oorlogen.
QF 3,7-inch berghouwitser: Ordnance, QF 3,7-inch houwitser is een bergkanon, gebruikt door Britse en Commonwealth-legers in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en tussen de oorlogen.
3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
3,7 cm luchtafweergeschut 18/36/37: De 3,7 cm Flak 18/36/37 was een serie luchtafweergeschut geproduceerd door nazi-Duitsland die op grote schaal werd gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Het kanon was volledig automatisch en effectief tegen vliegtuigen die tot een hoogte van 4.200 m vlogen. Het kanon werd geproduceerd in zowel getrokken als zelfrijdende versies. Met een flexibele doctrine gebruikten de Duitsers hun luchtafweerstukken ook in ondersteunende rollen op de grond; Kanonnen met een kaliber van 37 mm vormden daarop geen uitzondering. Met de nederlaag van Duitsland stopte de productie en raakte in het algemeen het 37 mm kaliber luchtafweerkanon geleidelijk in onbruik en werd het vervangen door het Bofors 40 mm kanon en later door 35 mm luchtafweerkanonnen die in Zwitserland werden geproduceerd.
37 mm kaliber: 37 mm kanon of 3,7 cm kanon kan verwijzen naar verschillende wapens of wapensystemen. De "37 mm" verwijst naar de binnendiameter van de loop van het kanon, en dus de diameter van het projectiel dat het afvuurt. De totale grootte en kracht van het kanon zelf kan echter sterk variëren tussen verschillende wapens, ondanks dat ze allemaal "37 mm" kanonnen worden genoemd. De 37 mm-versie van het Maxim-kanon dat door beide partijen werd gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog QF 1 ponder pom-pom, de Britse versie 37 mm automatisch luchtverdedigingskanon M1939 (61-K), een Sovjet luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog 37 mm antitankkanon M1930 (1-K), een Sovjet-Tweede Wereldoorlog antitankkanon 37 mm Gun M1, een Amerikaans luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog 37 mm Gun M3, een Amerikaans antitankkanon uit de Tweede Wereldoorlog 3,7 cm Flak 18/36/37/43, een Duits luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog 3,7 cm PaK 36, een Duits kanon uit de Tweede Wereldoorlog 3,7 cm SK C / 30, een Duits marine-luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog BK 3,7, een Duits anti-tankkanon uit de Tweede Wereldoorlog Bofors 37 mm, een Zweeds ontworpen antitankkanon Cannone-Mitragliera da 37/54 (Breda), een Italiaans marine-luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog Canon de 37 mm Modèle 1925, een Frans maritiem luchtafweerkanon uit de Tweede Wereldoorlog Canon d'Infanterie de 37 modèle 1916 TRP, een Frans pistool uit de Eerste Wereldoorlog; In de Eerste Wereldoorlog dienst bekend als de 37 mm M1916 COW 37 mm kanon, een Brits Tweede Wereldoorlog anti-tankkanon M4 kanon, een Amerikaans antitankkanon uit de Tweede Wereldoorlog Milkor Stopper 37/38 mm relpistool, een relpistool Nudelman N-37, een Sovjet automatisch kanon in de lucht Nudelman-Suranov NS-37, een Sovjet auto-kanon in de lucht uit de Tweede Wereldoorlog Puteaux SA 18, een Frans semi-automatisch kanon gemonteerd op gepantserde voertuigen en in bunkers gebruikt tijdens en na de Eerste Wereldoorlog Skoda 37 mm A7, een Tsjechisch kanon uit de Tweede Wereldoorlog Skoda 37 mm Model 1934, een kanon uit de Tweede Wereldoorlog Skoda 37 mm Model 1937, een kanon uit de Tweede Wereldoorlog Type 11 37 mm infanteriekanon, een Japans infanteriesteunkanon uit de Tweede Wereldoorlog Type 1 37 mm antitankkanon, een Japans anti-tankkanon uit de Tweede Wereldoorlog 37 mm loopgraafkanon M1915, een Russisch kanon uit de Eerste Wereldoorlog 37 mm flare, civiele variant van het 40 mm granaatsysteem 3,7cm ÚV vz. 38
14-ponder James geweer: Het 14-ponder James-geweer of James getrokken 6-ponder of 3,8-inch James-geweer was een bronzen loopkanon dat werd gebruikt door het Amerikaanse leger en het Verbonden Statenleger tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Het vuurde een 14 pond (6,4 kg) vast schot tot een afstand van 1.530 km (1.400 m) op 5 ° hoogte. Het kan ook busschot en gewone schaal afvuren. Kort voor het uitbreken van de oorlog keurde het Amerikaanse leger een plan goed om M1841 6-ponder veldkanonnen om te bouwen van gladde loop naar getrokken artillerie. Door de bestaande 6-ponders te scheren, zou zowel de nauwkeurigheid van het pistool als het gewicht van de schaal toenemen. Er werden twee hoofdtypen geproduceerd, beide waren brons met een boring (kaliber) van 3,8 in (97 mm) die ruimte bood aan munitie ontworpen door Charles Tillinghast James. Het eerste type leek precies op een M1841 6-ponder veldkanon. Het tweede type had een langere buis met een glad uitwendig profiel vergelijkbaar met een 3-inch Ordnance-geweer. Aanvankelijk waren de geweren vrij nauwkeurig. Er werd echter ontdekt dat het bronzen schroefdraad snel versleten was en de nauwkeurigheid afnam. Geen van de geweren werd vervaardigd na 1862, en velen werden buiten dienst gesteld, hoewel sommige artillerie-eenheden de kanonnen tot het einde van de oorlog gebruikten.
LTE (telecommunicatie): In de telecommunicatie is Long-Term Evolution ( LTE ) een standaard voor draadloze breedbandcommunicatie voor mobiele apparaten en dataterminals, gebaseerd op de GSM / EDGE- en UMTS / HSPA-technologieën. Het verhoogt de capaciteit en snelheid door een andere radio-interface te gebruiken in combinatie met verbeteringen in het kernnetwerk. LTE is het upgradepad voor providers met zowel GSM / UMTS-netwerken als CDMA2000-netwerken. Door de verschillende LTE-frequenties en banden die in verschillende landen worden gebruikt, kunnen alleen multiband-telefoons LTE gebruiken in alle landen waar dit wordt ondersteund.
LTE (telecommunicatie): In de telecommunicatie is Long-Term Evolution ( LTE ) een standaard voor draadloze breedbandcommunicatie voor mobiele apparaten en dataterminals, gebaseerd op de GSM / EDGE- en UMTS / HSPA-technologieën. Het verhoogt de capaciteit en snelheid door een andere radio-interface te gebruiken in combinatie met verbeteringen in het kernnetwerk. LTE is het upgradepad voor providers met zowel GSM / UMTS-netwerken als CDMA2000-netwerken. Door de verschillende LTE-frequenties en banden die in verschillende landen worden gebruikt, kunnen alleen multiband-telefoons LTE gebruiken in alle landen waar dit wordt ondersteund.
LTE (telecommunicatie): In de telecommunicatie is Long-Term Evolution ( LTE ) een standaard voor draadloze breedbandcommunicatie voor mobiele apparaten en dataterminals, gebaseerd op de GSM / EDGE- en UMTS / HSPA-technologieën. Het verhoogt de capaciteit en snelheid door een andere radio-interface te gebruiken in combinatie met verbeteringen in het kernnetwerk. LTE is het upgradepad voor providers met zowel GSM / UMTS-netwerken als CDMA2000-netwerken. Door de verschillende LTE-frequenties en banden die in verschillende landen worden gebruikt, kunnen alleen multiband-telefoons LTE gebruiken in alle landen waar dit wordt ondersteund.
Anglo-Australische telescoop: De Anglo-Australian Telescope ( AAT ) is een equatoriaal gemonteerde telescoop van 3,9 meter die wordt bediend door het Australian Astronomical Observatory en zich bevindt op het Siding Spring Observatory, Australië op een hoogte van iets meer dan 1.100 m. In 2009 werd de telescoop gerangschikt als de vijfde grootste impact van optische telescopen ter wereld. In 2001–2003 werd hij op basis van wetenschappelijke publicaties met gegevens van de telescoop beschouwd als de wetenschappelijk meest productieve optische telescoop van 4 meter klasse ter wereld.
Sloveense Derde Liga: De Sloveense Derde Voetbalcompetitie is het derde niveau van het Sloveense voetbalsysteem. Sinds 2019 bestaat de competitie uit twee regionale groepen. Ze worden beheerd door de Intercommunale Football Associations.
3.V: 3.V is het derde studioalbum van Zebra. Het werd in 1986 uitgebracht op Atlantic Records. Dit album markeerde een nieuwe, meer AOR-radiovriendelijke richting en probeerde een commerciële comeback voor de groep na de flop No Tellin 'Lies uit 1984. Dit bod zou niet succesvol blijken te zijn, aangezien de platenmaatschappij weinig deed op het gebied van promotie, en het album niet in kaart kwam - het zou het laatste studioalbum van de groep zijn voor Atlantic voordat het van het label werd geschrapt. Het album ging uit de druk in 1990. Het werd in 2007 opnieuw uitgegeven als een import gecombineerd op één cd met No Tellin 'Lies , een andere verwijderde titel, aangezien de stand-alone cd-versie in de tussentijd een schaars verzamelobject werd. 3.V , samen met de eerste twee Zebra-albums, werd in 2013 opnieuw op cd uitgebracht in Japan.
VJV College of Technology: Vikrama Jeet Verma (VJV) College of Technology opereert onder de paraplu van Jai Bajrang Shiksha Samiti. Het is gelegen in Ramnagar, Alapur. VJV biedt BCA-, BBA-, BSc-IT-, MBA- en PGDCA-graden aan haar studenten. Het is aangesloten bij SHIATS Allahabad, de voormalige landbouwuniversiteit van Allahabad.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
Damon Searle: Damon Peter Searle is een profvoetballer uit Wales. Hij is een linkszijdige verdediger, middenvelder en coach, momenteel bij Barry Town United.
3. kind: 3. deild menn is het vierde niveau van voetbal op de Faeröer. De meerderheid van de teams die deelnemen aan de competitie zijn C- of D-kanten van andere Faeröerse clubs. Aan het einde van het seizoen worden twee teams gepromoveerd tot 2. deild. Er is geen degradatie uit de competitie, aangezien 3. deild de laagste competitie is in de Faeröerse voetballadder.
3e Divisie: 3rd Division kan verwijzen naar:
3. divisjon: De 3. divisjon is de vierde hoogste divisie van de mannenvoetbalcompetitie in Noorwegen. Net als de rest van het Noorse voetbalcompetitiesysteem loopt het seizoen van de lente tot de herfst, ongeveer van april tot oktober. Na het seizoen 2010 werd de competitie gereorganiseerd, waardoor het aantal teams werd teruggebracht tot 164 en het aantal parallelle secties werd gehalveerd van 24 naar 12. Na het seizoen 2016 werd de competitie opnieuw georganiseerd, waardoor het aantal teams werd teruggebracht van 164 naar 84. en halveerde het aantal groepen van twaalf naar zes.
3e Estse SS Vrijwilligers Brigade: De 3rd Estonian SS Volunteer Brigade was een formatie van de Duitse Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd gevormd in mei 1943, toen het Estse SS-legioen werd opgewaardeerd. De eerste naam die voor de brigade werd gekozen, was de Estonian SS Volunteer Brigade , tot oktober 1943, toen alle SS-brigades genummerd waren, zodat het uiteindelijk de 3rd Estonian Volunteer Brigade werd. De brigade werd op 23 januari 1944 uitgebreid tot een divisie en hernoemd.
3rd Parachute Division (Duitsland): De 3rd Parachute Division was een militaire elite-eenheid van de Luftwaffe van nazi-Duitsland die actief was tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het kreeg de bijnaam de "Groene Duivels" . De formatie begon in oktober 1943 in Frankrijk nabij Reims. Vanaf februari 1944 nabij Brest. In maart 1944 werd de divisie versterkt met soldaten van het 3de Bataljon van het 1st Parachute Regiment.
Artillerieregiment Noord-Jutland: Het Artillerieregiment Noord-Jutland was een artillerieregiment van het Koninklijke Deense leger. Op 1 november 2000 werd het samengevoegd met het Southern Jutland Artillery Regiment om het Queen's Artillery Regiment te vormen.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
Kroatische derde voetbalcompetitie: De Kroatische Derde Voetbalcompetitie is het derde niveau van het voetbalcompetitiesysteem in Kroatië. De competitie werd opgericht in 1991 na de ontbinding van de Joegoslavische Liga. Het wordt beheerd door de Kroatische voetbalbond.
Kroatische derde voetbalcompetitie: De Kroatische Derde Voetbalcompetitie is het derde niveau van het voetbalcompetitiesysteem in Kroatië. De competitie werd opgericht in 1991 na de ontbinding van de Joegoslavische Liga. Het wordt beheerd door de Kroatische voetbalbond.
3rd Fighter Division (Duitsland): 3rd Fighter Division was een van de belangrijkste divisies van de Duitse Luftwaffe in de Tweede Wereldoorlog. Het werd opgericht op 1 mei 1942 in Metz. De divisie werd op 15 september 1943 opnieuw aangewezen als 4. Jagd-Division en op 15 september 1943 hervormd in Deelen van de 1. Jagd Division.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga: De 3. Liga is een professionele voetbalcompetitie en de derde divisie in Duitsland. In het Duitse voetbalcompetitiesysteem bevindt het zich tussen de 2. Bundesliga en de Regionalliga van het vierde niveau.
3. Liga (Slowakije): De 3. Liga is de derde voetbalcompetitie van Slowakije. Het bestaat momenteel uit vier divisies, drie van zestien teams en divisie West bestaat uit achttien teams.
Voetbal in Zwitserland: Voetbal is de meest populaire sport in Zwitserland . De Zwitserse voetbalbond werd opgericht in 1895 en was in 1904 een van de oprichters van het internationale bestuursorgaan FIFA van de sport. De Zwitserse steden Zürich en Nyon zijn de thuisbasis van respectievelijk de FIFA en het Europese bestuursorgaan UEFA. Het land was gastheer van het WK van 1954 en het Europees Kampioenschap van 2008.
3. Liga (ondubbelzinnig): 3. Liga is het derde niveau van het Duitse voetbalcompetitiesysteem.
2008-2009 3. Liga: De 3. Liga 2008-2009 was het eerste seizoen voor de nieuw gevormde tier III van het Duitse voetbalcompetitiesysteem. De eerste wedstrijd werd gespeeld op 25 juli 2008 tussen FC Rot-Weiß Erfurt en Dynamo Dresden en eindigde met een 1-0 overwinning voor Dresden. De laatste wedstrijden werden gespeeld op 23 mei 2009. 1. FC Union Berlin was de inaugurele kampioen en verzekerde de eerste plaats op 10 mei 2009. Runners-up Fortuna Düsseldorf werd ook gepromoveerd. Het als derde geplaatste team SC Paderborn 07 speelde een degradatie / promotie play-off tegen het als 16e geplaatste team uit 2. Bundesliga, VfL Osnabrück, won beide wedstrijden en verdiende promotie. Kickers Emden, VfR Aalen en Stuttgarter Kickers degradeerden naar de Regionalliga.
2009-10 3. Liga: Het 3. Liga- seizoen 2009–10 was het tweede seizoen voor de nieuw gevormde tier III van het Duitse voetbalcompetitiesysteem. Het seizoen begon op 25 juli 2009 en eindigde op 8 mei 2010.
3. Liga Süd-West: De 3. Liga Süd-West is het op twee na hoogste niveau van het Duitse rugbybondsysteem, georganiseerd door de Duitse rugbybond. Het speelt zich af onder de 2e Rugby-Bundesliga Zuid / West, het tweede niveau van rugby in Zuid-Duitsland, en boven de Rugby-Regionalliga, het vierde niveau.
3. Liga Süd-West: De 3. Liga Süd-West is het op twee na hoogste niveau van het Duitse rugbybondsysteem, georganiseerd door de Duitse rugbybond. Het speelt zich af onder de 2e Rugby-Bundesliga Zuid / West, het tweede niveau van rugby in Zuid-Duitsland, en boven de Rugby-Regionalliga, het vierde niveau.
3. Maj: 3. Maj is een scheepswerf in Kroatië, gevestigd in Rijeka. Het bouwt voornamelijk olietankers, bulkvrachtschepen en containerschepen. Het bouwt soms ook kleinere passagiersveerboten of jachten. Het heeft ongeveer 2.850 werknemers in dienst en is de grootste scheepswerf in Kroatië.
3 november: 3 november is de 307ste dag van het jaar in de Gregoriaanse kalender. 58 dagen resteren tot het einde van het jaar.
Baneheia: Baneheia is een recreatiegebied in de gemeente Kristiansand in de provincie Agder, Noorwegen. Het park is op nationaal niveau vooral bekend uit de Baneheia-zaak als de plaats van een beruchte moord op twee meisjes van 8 en 10 jaar die plaatsvond in 2000. Het gebied ligt net ten noorden van het centrum van de stad Kristiansand en heeft heuvels , meren en bos. Het Ravnedalen Park ligt net ten noordwesten van Baneheia. Het Baneheia-gebied werd aan de inwoners van Kristiansand geschonken door koning Christian IV van Denemarken-Noorwegen toen de stad werd gesticht in 1641.
3e U-boot Flottielje: De 3e U-boot Flotilla , ook wel bekend als Lohs Flotilla , was de derde operationele U-boot-eenheid in de Kriegsmarine van nazi-Duitsland. Opgericht op 4 oktober 1937 onder het commando van Kapitänleutnant Hans Eckermann, werd het genoemd ter ere van Oberleutnant zur See Johannes Lohs. Lohs, een U-boot commandant tijdens de Eerste Wereldoorlog, stierf op 14 augustus 1918 nadat zijn onderzeeër UB-57 door een mijn tot zinken was gebracht.
3e U-boot Flottielje: De 3e U-boot Flotilla , ook wel bekend als Lohs Flotilla , was de derde operationele U-boot-eenheid in de Kriegsmarine van nazi-Duitsland. Opgericht op 4 oktober 1937 onder het commando van Kapitänleutnant Hans Eckermann, werd het genoemd ter ere van Oberleutnant zur See Johannes Lohs. Lohs, een U-boot commandant tijdens de Eerste Wereldoorlog, stierf op 14 augustus 1918 nadat zijn onderzeeër UB-57 door een mijn tot zinken was gebracht.
Western Army Division: De Western Army Division was een divisie van het Zweedse leger die van 1941 tot 1997 in verschillende vormen opereerde. De staf bevond zich in Skövde Garrison in Skövde.
HNOMS Myg: HNOMS Myg was een kleine torpedoboot voor gebruik in fjorden en havens. Myg werd gebouwd op de scheepswerf van de Koninklijke Noorse Marine in Horten, met werfnummer 82. Blijkbaar werd het ontwerp niet als succesvol beschouwd en werden er geen verdere schepen in de klasse neergelegd.
3. kind: 3. deild menn is het vierde niveau van voetbal op de Faeröer. De meerderheid van de teams die deelnemen aan de competitie zijn C- of D-kanten van andere Faeröerse clubs. Aan het einde van het seizoen worden twee teams gepromoveerd tot 2. deild. Er is geen degradatie uit de competitie, aangezien 3. deild de laagste competitie is in de Faeröerse voetballadder.
3. deild karla: 3. deild karla is een voetbalcompetitie in IJsland. Het is het vierde niveau en de op één na laagste divisie in het IJslandse voetbalcompetitiesysteem. Huidige kampioenen zijn Kári. De competitie werd omgevormd tot een dubbel round-robin-toernooi van 10 teams voor het seizoen 2013, met de introductie van het nieuw ingestelde 5e niveau van het IJslandse voetbalcompetitiesysteem, 4. deild karla.
3. deild karla (basketbal): 3. deild karla of D3 is de vierde basketbalcompetitie onder clubs in IJsland. Het wordt georganiseerd door de Icelandic Basketball Federation en bestaat uit 8 teams en het seizoen bestaat uit een schema van 14 wedstrijden. De beste vier teams ontmoeten elkaar in een play-off om de overwinning in de Derde Klasse. De twee finalisten bereiken promotie naar Divisie II.
3. deild karla: 3. deild karla is een voetbalcompetitie in IJsland. Het is het vierde niveau en de op één na laagste divisie in het IJslandse voetbalcompetitiesysteem. Huidige kampioenen zijn Kári. De competitie werd omgevormd tot een dubbel round-robin-toernooi van 10 teams voor het seizoen 2013, met de introductie van het nieuw ingestelde 5e niveau van het IJslandse voetbalcompetitiesysteem, 4. deild karla.
2013 3. deild karla: De 3. deild karla 2013 was het 32e seizoen van het vierde niveau voetbal in IJsland. Tien teams betwistten de competitie, die sinds 2013 niet langer de laagste divisie in IJsland is na de herstructurering van de competitiepiramide. De wedstrijden voor de campagne van 2013 werden op 10 november 2012 door de KSÍ vrijgegeven; spelen begon op 17 mei en eindigde op 14 september.
3. divisjon: De 3. divisjon is de vierde hoogste divisie van de mannenvoetbalcompetitie in Noorwegen. Net als de rest van het Noorse voetbalcompetitiesysteem loopt het seizoen van de lente tot de herfst, ongeveer van april tot oktober. Na het seizoen 2010 werd de competitie gereorganiseerd, waardoor het aantal teams werd teruggebracht tot 164 en het aantal parallelle secties werd gehalveerd van 24 naar 12. Na het seizoen 2016 werd de competitie opnieuw georganiseerd, waardoor het aantal teams werd teruggebracht van 164 naar 84. en halveerde het aantal groepen van twaalf naar zes.